Wpojenie - tajemnicze i bardzo osobliwe zjawisko, występujące u wilkołaków. Polega ono na tym, że członek sfory zaczyna postrzegać inną istotę jako centrum wszechświata, jedyną rzecz trzymającą przy życiu. Po wpojeniu wilkołak jest wręcz zmuszony do dostosowywania się do potrzeb tej osoby, do chronienia jej, dbania by była szczęśliwa. Po wpojeniu nie jest się w stanie dostrzegać piękna u innych. Zjawisko to oznacza, że właśnie ta, a nie inna osoba jest drugą połówką wilkołaka, że potrzebuje go, tak jak on potrzebuje jej. Nie istnieje żadna granica, żaden limit wiekowy, po którym wpojenie może występować. Musi być jednak spełnione kilka warunków:
- Następuje tylko i wyłącznie po pierwszej przemianie w wilka.
- Nie ma się nad tym żadnej kontroli: trzeba po prostu zobaczyć tę osobę.
- Po fakcie wpojona osoba musi żyć, niezależnie od sytuacji; w przeciwnym razie przysporzy wilkołakowi niewyobrażalnych cierpień.
Nie wiadomo, skąd się bierze wpojenie, ani dlaczego występuje. Leah Clearwater uważa na przykład, że to po to, by przekazać następnemu pokoleniu swoje wilcze geny i "żeby mieć z kim płodzić słodkie szczeniaczki". Natomiast Billy Black uważa, że to dlatego, że nowe pokolenie wilków jest silniejsze od poprzedniego. Wpojenie to dla wilkołaka cudowne uczucie, jednak potrafi także ranić - tak jak w przypadku Sama Uleya i Lei Clearwater.
Tak Jacob Black określa wpojenie
Wpojenie polega na tym, że kiedy ją widzisz wszystko się zmienia. Już nie grawitacja trzyma cię na Ziemi tylko ona. Nic innego się nie liczy. To dla niej zrobisz wszystko. Będziesz jakim zechce.
Formułka, którą słyszy zmiennokształtny podczas wpojenia
To jak przyciąganie, przesuwa się twój środek ciężkości. Nagle to nie Ziemia cię tu trzyma. Jesteś gotów zrobić wszystko, być dla niej wszystkim: przyjacielem, bratem, opiekunem
Znane pary powstałe pod wpływem wpojenia:[]
Jacob nie widzi świata poza Renesmee